เมื่อวานเธอได้รับรู้เรื่องที่อยู่ในใจผมไปแล้วครับ 200%
ครับ อ่านไม่ผิดหรอกครับ 200%
เหตุที่ผมใช้เกิน 100% เป็นเพราะคนที่ผมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับแฟนนั้น เอาที่ผมไปพูดเล่นๆ + ใส่สีตีไข่ไปเพิ่ม ทำให้เกิดเนื้อหาที่มันเกินจริงเกินความพอดีไป
คงจะไปโทษเค้าไม่ได้ เพราะผมผิดเองที่ไว้ใจไปเล่าปัญหานี้ให้เพื่อนร่วมงานที่สนิทฟัง ทั้งๆที่ผมเองก็รู้ว่า แกเนี่ยเป็นคนยังไง อันตรายแค่ไหน
แต่ด้วยความไว้ใจ + ความสนิทใจ ผมเลยเชื่อว่าเค้าจะแค่รับฟัง และไม่เล่าอะไรให้ใครฟัง.....
แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นเลย เค้าเอาไปเล่าให้คนอื่นฟัง แถมคนที่เอาไปเล่านั้น เป็นแฟนผม
ผมพูดตามตรงว่าผมเอง ทำใจไม่ได้หรอกที่จะเลิกกับแฟนไป
ยิ่งแฟนผมมีปัญหาในเวลาเช่นนี้ ผมยิ่งไม่อยากปล่อยเธอไปเดินคนเดียวเลย
ไอ้เรื่องที่กล่าวหาว่าผมจะเลิกกับเธอ เหตุเพราะ เรื่องที่เธอมีลูกแล้ว กับปัญหาครอบครัวของเธอ และปัญหากับแฟนเก่านั้น มันไม่ใช่เลย!!
ผมเพียงแค่รู้คำตอบจากการที่ได้คบกับเธอแล้วว่า ผมมันเป็นคนอันตรายกับคนรอบข้างขนาดไหน ผมเป็นคนที่มีปัญหาทางจิตอยู่แล้ว แถมผมนั้นนำพามาแต่ความเจ็บปวดให้กับคนที่เป็นแฟนผม แม้แต่กระทั่งคนรอบข้าง ผมทำร้ายจิตใจคนไปในแบบที่ไม่รู้ตัว
เมื่อวานผมเสียใจ และร้องไห้นานมาก ผมรู้สึกเสียใจจริงๆ ไม่อยากเลิก แต่ถ้าไม่เลิก ผมก็ยังทำให้เธอลำบากใจ และปวดใจจากกระทำของผม
เมื่อวานยังไม่ได้ข้อสรุปอะไรที่ "เรา" จะเดินทางเส้นเดียวกันต่อไป หรือจะแยกกันเดินหรือไม่
แต่ในเวลานี้ผมอยากแค่ให้เรายังคงสถานะนี้อยู่ต่อไป ให้เวลาแบบนี้ยังอยู่ต่อไป......
"แม้ซักเสี้ยววินาทีนึง......ก็ยังดี"
