บางทีที่ผมอยู่คนเดียว จะมีบางครั้งที่ในหัวของผมมันผุดคิดเรื่อง "ความตาย" อย่างปลงๆ
แต่.... พอซักพักเท่านั้นแหละ......
ความรู้สึกหดหู่ ท้อแท้ ความเศร้า ความสิ้นหวัง มันจะประดังประเดเข้ามาอยู่ในหัว
"ผมยังไม่อยากตาย!"
โดยที่ผมเองก็รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ว่า "ผมยัง.... ไม่อยาก.... ตาย!!"
แล้วความรู้สึกบ้าคลั่งต่างๆ มันก็ประทุออกมา
ในหลายๆ ครั้งอาจจะพอระงับ และประคองอารมณ์ได้
แต่.... ในบางครั้งนั้น
บางทีก็ร้องไห้ บางทีก็สติแทบแตก บางทีชั่ววูบหนึ่งนั้นก็คิดอยากจะฆ่าตัวตายขึ้นมาจริงๆ จนเกือบลืมตัว หรือสติหลุดลอยไปแล้ว
ดีที่ว่าทุกครั้งมันเป็นเพียงแค่ "ชั่ววูบ" เพียงเท่านั้น
หลังจากนั้น ก็กลับมามีสติ และสภาพจิตใจเริ่มปรับสภาพให้กลับไปสู่สภาวะปกติอย่างที่ควรจะเป็น.....
ก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติเหล่านี้มาได้ระยะหนึ่งแล้ว
การทานยา คือ สิ่งที่ช่วยให้ดีขึ้น แต่ไม่ใช่ "หายขาด"
"สิ่งเหล่านี้" มันยังแฝงอยู่ด้านในลึกๆ รอเวลา โอกาส และปัจจัย ที่จะกลับมาอีกครั้ง
ช่วงนี้ อาการที่ว่ามา เริ่มเป็นบ่อยขึ้น
แถมมีอาการเวียนหัวตอนเช้าและก่อนเข้านอนเพิ่มเข้ามาด้วย (ลักษณะเวียนหัวเหมือนบ้านหมุน)
คงอาจจะต้องกลับไปใช้ยาเหมือนเดิมในไม่ช้านี้
หวังว่ามันคงไม่แย่ไปกว่านี้นะ.....
ขอร้องละ.....
"ผมยังไม่อยากตาย"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น